Unicorn'un Maceraları

Unicorn tek boynuzlu bir attı.

Unicorn

Ama o diğer tek boynuzlu atlar gibi değildi. Çünkü Unicorn'un kanatları yoktu. Bu yüzden de diğerleri tarafından hep dışlanıyordu.

Unicorn, kanatları olmadığı için uçamıyor, gökyüzünde özgürce dolaşamıyordu. Bu da onu çok üzüyordu.

Unicorn'un tek arkadaşı bir sincaptı. Adı da Sakar Sincap'tı. Sakar Sincap, Unicorn'u olduğu gibi kabul ediyor ve onunla vakit geçirmekten çok hoşlanıyordu.

Unicorn ve Sakar Sincap

Sakar Sincap, Unicorn'a hep "Senin kanatların yok ama kalbin var. Kalbinin sesini dinle ve hayallerini gerçekleştirmeye çalış." diyordu.

Sakar Sincap

Unicorn'un en büyük hayali ise gökkuşağının üzerinden uçmaktı.

Gökkuşağı, Unicorn için hem çok güzel hem de çok gizemliydi. Çünkü gökkuşağının sonunda bir hazine olduğuna inanıyordu. Bu hazineyi bulmak istiyordu.

Bir gün, Unicorn ve Sakar Sincap ormanda dolaşırken, uzakta bir gökkuşağı gördüler.

Unicorn heyecanla; "Bu benim şansım! Gökkuşağının sonuna ulaşmalıyım!" dedi.

Sakar Sincap'ta "Peki ama nasıl? Senin kanatların yok ki." diye sordu.

Unicorn düşündü ve "Belki de başka bir yol vardır. Gökkuşağının sonuna giden bir yol bulmalıyız." dedi.

Sakar Sincap'ta "Tamam, o zaman hadi yola koyalım." dedi.

Böylece Unicorn ve Sakar Sincap, gökkuşağının sonuna ulaşmak için macera dolu bir yolculuğa çıktılar.

Yolculukları sırasında birçok zorlukla karşılaştılar.

Önce karanlık ve ürkütücü bir mağaradan geçmek zorunda kaldılar. Mağarada yarasalar, örümcekler ve yılanlar vardı. Unicorn ve Sakar Sincap çok korktular ama cesaretlerini toplayarak mağaradan çıkmayı başardılar.

Sonra büyük ve derin bir nehri geçmek zorunda kaldılar. Nehirde akıntı çok güçlüydü ve timsahlar vardı. Unicorn ve Sakar Sincap çok zorlandılar ama yüzerek nehrin karşı kıyısına ulaştılar.

Daha sonra yüksek ve dik bir dağı tırmanmak zorunda kaldılar. Dağda kar fırtınası vardı ve kurtlar vardı. Unicorn ve Sakar Sincap çok üşüdüler ve yoruldular ama azimle dağın zirvesine çıktılar.

En sonunda gökkuşağının sonuna yaklaştıklarını gördüler. Gökkuşağının sonunda büyük ve parlak bir kapı vardı. Kapının üzerinde "Gökkuşağının Hazinesi" yazıyordu.

Unicorn ve Sakar Sincap çok sevindiler ve kapının önüne geldiler. Kapının yanında da küçük bir kutu vardı.

Kutunun üzerinde "Bu kutuyu açmadan kapıyı açmayın." yazıyordu.

Unicorn merakla kutuyu açtı ve içinde küçük bir anahtar buldu.

Anahtarın üzerinde de “Kalbinin sesini dinle.” yazıyordu. Unicorn bunu okuyunca Sakar Sincap’ın sözlerini hatırladı. Sakar Sincap “Bu bir işaret olmalı. Belki de hazine senin kalbinde.” dedi.

Unicorn anahtarı alıp kapının kilidine soktu ve çevirdi.

Kapı yavaşça açıldı ve içeriden ışık saçıldı.

Unicorn ve Sakar Sincap kapının arkasında ne olduğunu görmek için heyecanla içeri girdiler.

İçeri girdiklerinde gözlerine inanamadılar. Çünkü kapının arkasında bir cennet vardı.

Her yer çiçeklerle, ağaçlarla, kuşlarla doluydu. Gökyüzünde renk renk balonlar uçuyordu. Bir de ne görsünler?

Diğer tek boynuzlu atlar da oradaydı. Ama onların kanatları yoktu. Onlar da Unicorn gibi uçamıyorlardı.

Unicorn şaşkınlıkla “Bu ne demek oluyor? Burası neresi?” diye sordu. O sırada kapının yanında duran bir levha dikkatlerini çekti. Levhada şöyle yazıyordu:

“Gökkuşağının Hazinesi’ne hoş geldiniz. Burası sizin hayal ettiğiniz yerdir. Burada istediğiniz her şey gerçek olur. Ama burada kalmanız için bir şart vardır. O da kanatlarınızdan vazgeçmenizdir. Eğer kanatlarınızdan vazgeçerseniz, burada sonsuza kadar mutlu yaşayabilirsiniz. Ama eğer kanatlarınızdan vazgeçmezseniz, buradan ayrılmanız gerekir.”

Unicorn bunları okuyunca çok şaşırdı ve çok kararsız kaldı. Çünkü o hem burada kalmak hem de kanatlarına kavuşmak istiyordu.

Sakar Sincap ona “Sen ne yapmak istiyorsun?” diye sordu.

Unicorn düşündü ve “Ben kanatlarıma kavuşmak istiyorum. Çünkü benim hayalim gökkuşağının üzerinden uçmak.” dedi.

Sakar Sincap "O halde gidiyoruz buradan." dedi

Unicorn ve Sakar Sincap arkalarına dönüp giderlerken, arkalarından gelen bir ses “Durun! Nereye gidiyorsunuz?” diye bağırdı.

Unicorn ve Sakar Sincap arkalarına baktıklarında, karşılarında siyah bir tek boynuzlu at gördüler. 

Siyah Unicorn, Gölge

Bu tek boynuzlu atın kanatları vardı ama çok karanlık ve kötü görünüyordu.

“Kim o?” diye sordu Unicorn.

“Ben Gölgeyim.” dedi siyah tek boynuzlu at. “Ben buranın sahibiyim.”

“Buranın sahibi mi?” diye şaşırdı Sakar Sincap.

“Evet, buranın sahibi.” dedi Gölge. “Ve siz buraya izinsiz girdiniz.” diye ekledi.

“İzinsiz mi?” diye itiraz etti Unicorn. “Ama kapının üzerinde ‘Gökkuşağının Hazinesi’ yazıyordu.”

Gölge “O benim tuzaklarımdan biriydi.” dedi.

Yine Gölge bu sefer gülerek. “Ben bu kapıyı kurarak, kanatlı tek boynuzlu atları buraya çekiyorum. Sonra da onlara bir seçim sunuyorum: Ya kanatlarını bana verip burada kalacaklar ya da kanatlarını alıp buradan gidecekler.”

Unicorn "Peki sen neden bunu yapıyorsun?" diye sordu.

Gölge "Çünkü ben kanatları topluyorum." dedi.

Gölge gururla "Kanatları toplayarak daha güçlü oluyorum. Ve bir gün bütün gökyüzünü ele geçireceğim."

Sakar Sincap "Bunu yapamazsın!" diye bağırdı.

Unicorn üzülerek "Bu çok kötü bir şey!" dedi.

Gölge "Kötü mü? Hayır, bu çok akıllıca bir şey. Siz kanatlarınızın değerini bilmiyorsunuz. Siz kanatlarınızı sadece uçmak için kullanıyorsunuz. Ama ben kanatlarınızı daha büyük bir amaç için kullanacağım."

Unicorn bunu duyunca çok kızdı ve "Hayır! Ben sana çıkmasını beklediğim kanatlarımı vermeyeceğim! Ben kanatlarımı senin gibi kötü biri için harcamayacağım!" dedi.

Gölge de "Öyle mi? O zaman pişman olacaksın." dedi. Unicorn'a saldırdı.

Gölge Unicorn’u yakalayamadı. Çünkü Unicorn çok hızlı koştu ve ondan kaçtı. Ama Gölge de peşini bırakmadı ve onu kovalamaya devam etti.

Unicorn, Gölge'nin saldırısından son anda kurtuldu ve ormanın içine doğru koşmaya başladı. Ama Gölge de onun peşinden geldi ve "Kaçma! Seni yakalayacağım!" diye bağırdı.

Unicorn çok korktu ama pes etmedi. Sakar Sincap'a seslendi ve "Sakar Sincap! Neredesin? Bana yardım et!" diye bağırdı.

Sakar Sincap'ta "Unicorn! Ben buradayım! Seni kurtaracağım!" diye cevap verdi.

Sakar Sincap, ağaçların arasından atlayarak Unicorn'un yanına geldi. Sonra Unicorn'un sırtına atladı ve "Hadi gidelim!" dedi.

Unicorn ve Sincap, Gölge'den kaçmak için ormanın içinde hızla ilerlediler. Ama Gölge de onları takip etti ve "Durun! Siz benden kaçamazsınız!" diye bağırdı.

Evet, Unicorn’un kanatları çıktı. Ama bunu fark etmedi. Çünkü çok korkmuştu ve sadece kaçmaya odaklanmıştı.

Unicorn ve Sakar Sincap, Gölge'den kaçmak için ormanın içinde hızla ilerlediler. Ama Gölge de onları takip etti ve "Durun! Siz benden kaçamazsınız!" diye bağırdı.

Unicorn çok korktu ama pes etmedi. Sakar Sincap'a seslendi ve "Sakar Sincap! Ne yapacağız? Bizi yakalayacak!" diye bağırdı.

Sakar Sincap da "Unicorn! Sakin ol! Bir çıkış yolu bulacağız!" diye cevap verdi.

Sakar Sincap, etrafa bakındı ve bir fikir geldi. "Unicorn! Bak! Şu uçurumun kenarına doğru koş!" dedi.

Unicorn şaşırdı ve "Uçurum mu? Ama oraya gidersek düşeriz!" dedi.

Sakar Sincap'ta "Hayır, düşmeyiz. Çünkü senin kanatların var!" dedi.

Unicorn bunu duyunca çok şaşırdı ve "Kanatlarım mı? Ne demek istiyorsun?" dedi.

Sakar Sincap'ta "Evet, kanatların var! Bak sırtına!" dedi.

Unicorn sırtına baktığında, iki tane kanat çıktığını gördü. Çok sevindi ve "Bak Sincap! Benim kanatlarım var! Ben uçabiliyorum!" dedi.

Sakar Sincap da çok sevindi ve "Evet Unicorn! Senin kanatların var! Sen uçabiliyorsun! Bu harika!" dedi.

Unicorn ve Sakar Sincap, Gölge'den kurtulmak için uçurumun kenarına doğru koştular. Gölge de onları yakalamak için arkalarından geldi. Ama tam onlara yetişeceği sırada, Unicorn ve Sakar Sincap uçurumdan aşağı atladılar.

Gölge bunu görünce çok şaşırdı ve "Durun! Ne yapıyorsunuz? Düşeceksiniz!" diye bağırdı.

Gölge onları takip etmedi. Çünkü o çok korktu ve geri çekildi.

Unicorn ve Sakar Sincap uçurumdan aşağı atladılar. Ama düşmediler. Çünkü Unicorn'un kanatları vardı. Unicorn kanatlarını açtı ve gökyüzüne yükseldi. Sincap da onun sırtında tutundu. Unicorn ve Sakar Sincap çok mutluydular. Unicorn gökkuşağının üzerinden uçtu ve çok mutlu oldu.

Sonra Gölge'ye baktı ve "Sen bize bir daha asla dokunamayacaksın! Senin kötülüklerine son verdik!" diye bağırdı.

Gölge de "Hayır! Bu olamaz! Siz nasıl uçabiliyorsunuz? Bu haksızlık!" diye bağırdı.

Ama Unicorn ve Sincap onun sözlerini umursamadılar. Onlar sadece birbirlerine sarıldılar ve gülümsediler.

Sonra Sakar Sincap'a döndü ve "Sana çok teşekkür ederim Sakar Sincap. Sen olmasaydın bunları başaramazdım." dedi.

Sakar Sincap da "Ben de sana teşekkür ederim Unicorn. Seninle tanıştığım için çok mutluyum." dedi.

Böylece Unicorn ve Sakar Sincap mutlu sona ulaştılar ve sonsuza kadar arkadaş kaldılar.

Unicorn sık sık gökkuşaklarının tepesinde uçmaya başlamıştı.

Unicorn Uçuyor

#SON

Not: Resimler ve Hikaye Bing Tarafından Yazıldı, Tasarlandı.