Rüyalar içerisinde kaybolmuş şu ruh. Dönecek gerçeklik durumuna. Sancısı acı, uzun ve meşakatli sürecek bu yolculuğun bir anlamını koyacak elbet.
Yarım kalan öyküler gibi bırakmazsa eğer. Son noktasına kadar devam ettirecek. Şaibelerle dolu bir kabustan uyanan şu ruh. Üzülüyor uzaktan seyre dalmış güruhu. Eli uzakta, gözleri aramakta tuzağı.
Biliyor yakalandığında çırpınarak acılarının artacağını. Geçmişini hatırladığından daha da dikkatli şu an. Elzem olan önüne çıkan engeli geçebilmek belki sadece. Duruma vakıf olma çabası içerisinde kaçırıyor gözünden tehlikeleri. Çırpınacağını bile bile bu sefer anlayabilme merakıyla kaderine razı geliyor.
Geri geri atması gerektiği adımlarını hatırlasa bile artık çok geç.
İşte şimdi imtiyaz sağlıyor üzerine gelen engellere. Önceden pür dikkat kesilen gözleri razı gelmiş.
Hayatı kabullenişi içerisinde coşkun akan nehrin debisine kapılıyor. Hissediyor her tehlikeyi anlattığı an yaşadığını daha çok. Bağımlısı oluyor kendisini kestiremediği iyi kötü sonuçlara sürükleyen bu akışa. Durmak istese duramayacağını unutmuş. Tehlikeler an be an arttıkça, cılız vücudu yorulduk tükeniyor. Unuttukları bir bir aklına gelse dahi artık çok geç ve razı geldiği sonuna giderken sonunu düşünmeye başlıyor.
Durumun vahametinin etkisinden olsa gerek, olumlu tek sonuç gelmiyor. O anda olumsuz en kötü sonuçlara razı gelip, nefesinin yettiği kadar bağırıyor.
Hızla yataktan irkiliyor. Sırılsıklam olmuş bedeni ter içinde kalmış.
Sonu gelmeyecek kabuslarından birisini daha geride bırakıyor.